παραχρυσωμένος

και παραχρουσωμένος, -η, -ο

επίχρυσος, χρυσωτός, χρυσωμένος («στην κάμερα την πλια όμορφη, την παραχρυσωμένη», Ερωτόκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(ά)-* + χρυσώνω].